Wat het brein vergeet, onthoudt het lichaam. Het muzikaal lichaamsalfabet als ingangspoort naar wortels van belonging.

In dit artikel wordt op zoek gegaan naar een integratie van gangbare concepten fundamenteel binnen het infant mental health denken -zoals ‘ghosts of the nursery’ en ‘hidden maternal regulators’- en een multidisciplinaire waaier van interpretatiekaders. Met behulp van casusmateriaal uit eigen praktijk en eigen onderzoeksbevindingen wordt een verbredend kader geschetst dat een theoretische verbinding biedt tussen neurobiologie, psychofysiologie, systeemtherapeutisch denken, lichaamsbeleving en muziek. Er wordt in het bijzonder aandacht geschonken aan hoe vroege slapende impliciete en soms traumatische herinneringen kunnen worden opgeslagen in een ‘lichaamsalfabet’. Het lichaamsalfabet vormt een brug naar wortels van afkomst en kan worden wakker gemaakt door emotionele triggers in het heden.